Ouderwetse weidepomp naast stenen pompbak

Een ouderwetse weidepomp naast mijn ouderwetse stenen pompbak, het is mijn grootste wens voor de oplossing van het waterprobleem in mijn weiland. Ooit werd door de vorige eigenaar naar grondwater gezocht en alvast een buis geplaatst. Helaas kwam de weidepomp er nooit en zijn echtgenote liet het gat later dempen. Doodzonde!

Als waterleiding en elektriciteit ontbreken

Water is onmisbaar in een groentetuin maar de afgelopen warme zomers met aanhoudende droogte waren funest voor de watervoorziening. Aanvankelijk liet ik als biologisch tuinder geregeld een watertank van 1000 liter door een bevriende boer vullen. Die watertank, de bekende witte kunststof kubussen in een metalen raamwerk, plaatste ik voor het gemak bij de meidoornhaag langs de openbare weg. Voor het vullen ervan hoefde de boer niet in het weiland te zijn, dat kon gebeuren vanaf die naastgelegen landweg.

Kunststof watertanks een aanfluiting in het landschap

Persoonlijk vond ik die watertank afgrijselijk lelijk, een aanfluiting in het landschap. Vooral in de wintermaanden als de meidoornhaag kaal was deed de aanblik pijn aan de ogen. Om die reden had ik er ter camouflage al een rieten scherm omheen geplaatst. Maar gelukkig, het probleem loste zich vanzelf op, de boer met zijn watervat kwam niet meer opdagen.

Opvangen regenwater in de winter

Bij toeval kreeg ik de beschikking over nog twee kunststof watertanks maar ik besloot om de landelijke omgeving niet langer geweld aan te doen en groef ze in. Ook maakte ik een constructie met golfplaten om het regenwater in de winter op te vangen. En warempel, ik kreeg de drie watertanks gevuld. Voldoende dacht ik om de droge maanden door te komen en ik was niet langer afhankelijk van anderen. Maar dat was een misvatting. 

Na twee kurkdroge maanden april en mei dit jaar, dreigde mijn watervoorraad toch weer op te raken. Ik moest een aantal keren met kraanwater bijvullen. Daarvoor moest ik meerdere malen met de auto naar mijn weiland te rijden. Dat staat gelijk aan 'landverraad' voor iemand die zich ooit voornam om alles milieuvriendelijk met fiets en fietskar te doen.

Ouderwetse weidepomp naast mijn stenen pompbak

Met weemoed denk ik terug aan mijn tijd als kleine jongen samen met mijn grootvader in diens weiland in Oost Maarland. Daar stond nog een stenen (of is het cementen) waterbak. Zijn complete veestapel, pakweg 2 à 3 melkkoeien, kon er zijn dorst lessen. En naast die waterbak bevond zich nog een ouderwetse gietijzeren waterpomp. Eerst moest je daar aan de bovenzijde enkele conservenblikken water uit de bak ingieten. Ondertussen bewoog je de pomphendel in rap tempo op en neer. En warempel, na enkele ogenblikken kwam er schoon, helder en ijskoud grondwater uit de pomp.

Grondwater kan nooit ver weg zijn ter plekke

In mijn weiland bevindt zich ook nog zo'n ouderwetse ronde stenen pompbak. En ook is er ooit door de vorige eigenaar al naar grondwater gezocht (en gevonden). Het grondwaterpeil kan zich naar mijn mening trouwens niet erg diep zitten omdat het weiland op nauwelijks 2 à 3 kilometer van de Maas gelegen is. Hoe dan ook, uit een oogpunt van veiligheid liet de echtgenote van de vorige eigenaar de put dempen. Ik zou er heel wat voor over hebben als iemand voor mij op die plek een ouderwetse weidepomp kon plaatsen. Voor suggesties houd ik mij aanbevolen.