Landwegen buitengebied Eijsden

De gemeente Eijsden-Margraten heeft bij monde van Burgemeester Ackermans een aantal jaren geleden het gedachtegoed van Citta Slow omarmd. In het buitengebied waar ik mijn fruitwei met biologische moestuin bezit, valt daar bitter weinig van te merken. Het gebied wordt er gedomineerd door landbouwmachines met de omvang van kastelen. Vaak worden ze bestuurd door onvolwassen figuren bij wie de testosteron zowat aan de neusgaten uitkomt. Vooral in tijden van langdurige droogte op de kurkdroge landwegen geen genoegen voor mij als bezitter van mijn volkstuin.

Landwegen buitengebied niet berekend op landbouwvoertuigen

Zelf ben ik als boerenzoon in de jaren vijftig van de vorige eeuw opgegroeid in een buitengebied. We woonden langs een landweg in het veld. Dat was de tijd dat de boeren nog met paard en wagen uit het veld terugkeerden. Maar ruilverkaveling en schaalvergroting hebben dat romantische beeld in enkele tientallen jaren totaal veranderd. Paard en wagen hebben plaatsgemaakt voor reusachtige tractoren en landbouwmachines. Maar de landwegen van toen, ooit ontstaan in een tijd dat de boer ‘s morgens voor dag en dauw te voet met zijn melkkarretje naar zijn weiland ging, hebben geen gelijke tred gehouden met de ontwikkelingen in de moderne landbouw. 

Beter anticiperen op veranderend verkeersaanbod

Is het niet van de zotte dat men de immense tractoren en landbouwmachines van tegenwoordig nog langs hetzelfde geitenpaadje stuurt als 100 jaar geleden? Die wegen zijn te smal en niet berekend op dergelijke gevaartes. Men kan zich afvragen of gemeentelijke wegbeheerders niet jaren geleden hadden moeten anticiperen op dit veranderende verkeersaanbod.   

Dichte strakke meidoornhaag   

Toen ik mijn weiland in 2014 aankocht, was dat omgeven door een verwaarloosde meidoornhaag. Die was erg uit de kluiten gewassen, verwilderd en vertoonde ook veel open plekken. Met veel inspanning en nieuwe aanplant is het me gelukt om er weer een mooie dichte en strakke haag van te maken. Ik ben er erg trots op en krijg geregeld complimenten van voorbijgangers. Ik knip ze regelmatig zodat niemand er overlast van heeft. Mijn directe buren zullen dat moeten beamen. 

Beschadigingen door landbouwverkeer

Maar helaas merk ik nu regelmatig dat mijn meidoornhaag grove beschadigingen en gaten vertoont als gevolg van passerende landbouwvoertuigen. Het frustreert mij dat men andermans eigendommen zomaar kan beschadigen, zonder dat je daar iets tegen kan ondernemen. 

Zijn gemeenten als wegbeheerders mee verantwoordelijk?

Ik zou me kunnen voorstellen dat de Gemeente Eijsden Margraten als lokale wegbeheerder daar mee verantwoordelijk voor is. De weg is ter plekke 3,50 meter breed. Het feit dat mijn haag beschadigd wordt, houdt dus in dus dat er landbouwmachines passeren die breder dan 3,50 meter zijn. Als ik goed geïnformeerd ben, moeten gemeenten als lokale wegbeheerders ontheffing verlenen om een weg daarvoor te gebruiken. Landbouwmachines van een dergelijke omvang zijn volgens RDW-maatstaven bedoeld om het land te bewerken, niet om deel te nemen aan het openbare verkeer. De Grubweg, want daar gaat het om, is ter plekke niet breed genoeg voor transport van dergelijke kolossen en er is geen uitwijkmogelijkheid. Objecten breder dan 3,50 meter kunnen dus onmogelijk passeren zonder mijn eigendommen te beschadigen. 

Jaarlijkse verharding buitenwegen funest  

Er is trouwens nog iets wat mij als bezitter van mijn ‘volkstuin’ opvalt. De gemeente laat elk jaar ter verharding een extra laag gruis op de weg aanbrengen. Een nachtmerrie in perioden van langdurige droogte. Zelfs als men stapvoets zou rijden, is er bij transport van hedendaagse landbouwmachines sprake van een ongekende luchtverplaatsing. Als de ‘testosteronknaapjes’ er langs komen stuiven, is de wijde omgeving een kwartier later nog in een gigantisch stofwolk gehuld. Als absolute leek vraag ik me af of een grover verhardingsmateriaal niet beter zou zijn. Gruis geeft per definitie stofoverlast. 

Men mag 40 rijden, men moet het niet

Naar eigen zeggen, rijden de bestuurders met een toegestane snelheid van 40 km. per uur. Maar het feit dat men 40 km. mag, wil nog niet zeggen dat men 40 km. moet rijden. Wie bij kurkdroog weer eens de moeite neemt om even in zijn achteruitkijkspiegel te kijken, ziet welke ravage hij aanricht. Iedereen met een beetje 'boerenverstand' weet dan dat andere aanwezigen in het buitengebied daar overlast van hebben en matigt zijn snelheid.

Bestuurders wanen zich op circuit van Spa-Francorchamps

De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat niet alleen loonwerkers en landbouwers zich aan dit soort praktijken schuldig maken. Ook personenwagens wanen zich er met de regelmaat van de klok op het circuit van Spa-Francorchamps. 

Picknick met kleinkinderen verpest 

Als gevolg van de Coronacrisis zagen we onze kleinkinderen die woonachtig zijn in Echt-Susteren, 3 maanden lang niet. Toen we het weer aandurfden om hen in een veilige setting te ontmoeten, bood ons weiland in het buitengebied daarvoor een uitgelezen mogelijkheid. Maar door de wekenlange droogte werden we tijdens onze picknick met de kleintjes enkele malen getrakteerd op gigantische stofwolken. Tenenkrommend! Ook wij beseffen dat je je bij langdurige droogte niet stofvrij over een landweg kunt verplaatsen. Maar je verplaatsen met snelheden die eerder passen bij Max Verstappen, is weer het andere uiterste.